تمبر پستی

شرکت ایمن لفاف ویستا در این مقاله درباره تمبر توضیح می دهد:

تمبر پستی یک تکه کاغذ کوچک است که توسط اداره پست، اداره پست یا سایر فروشندگان مجاز برای مشتریانی که هزینه پست را پرداخت می کنند (هزینه جابجایی، بیمه یا ثبت پست) صادر می شود. سپس تمبر به صورت یا سمت آدرس هر مرسوله ای از پست الصاق می شود.  یک پاکت نامه یا سایر جلدهای پستی (مانند بسته، جعبه، استوانه پستی) – که می خواهند ارسال کنند. سپس مرسوله توسط سیستم پستی پردازش می‌شود.

جایی که یک علامت پست یا علامت لغو – در استفاده مدرن که تاریخ و نقطه مبدا پست را نشان می‌دهد – روی تمبر و سمت چپ و راست آن اعمال می‌شود تا از استفاده مجدد آن جلوگیری شود. سپس کالا به مخاطب خود تحویل میدهد .

پاکت حبابدار

هر تمبری که همیشه حاوی نام کشور صادرکننده (به استثنای بریتانیا)، ارزش آن و اغلب تصویری از افراد، رویدادها، نهادها یا واقعیت های طبیعی است که نماد سنت ها و ارزش های ملت است، چاپ می شود. روی یک تکه کاغذ معمولاً مستطیلی، اما گاهی اوقات مثلثی یا به شکل دیگر، کاغذ مخصوص سفارشی که پشت آن یا با یک صمغ چسبناک یا خود چسب لعابی است.

از آنجا که دولت ها تمبرهای فرقه های مختلف را به تعداد نابرابر منتشر می کنند و به طور معمول برخی از سطرها را قطع می کنند و برخی دیگر را معرفی می کنند و به دلیل تصویرسازی و همراهی آنها با واقعیت های اجتماعی و سیاسی زمان انتشار خود، اغلب به دلیل زیبایی و اهمیت تاریخی خود مورد توجه قرار می گیرند. از آنجا که کلکسیونرها اغلب تمبرها را از یک آژانس صادرکننده بدون قصد استفاده از آنها برای پست می خرند، درآمد حاصل از این خریدها و پرداخت هزینه پست می تواند آنها را به منبع سود خالص آن آژانس تبدیل کند.

در 1 می 1840، پنی بلک، اولین تمبر پستی چسبنده، در بریتانیا منتشر شد. در عرض سه سال تمبرهای پستی در سوئیس و برزیل و اندکی بعد در ایالات متحده و تا سال 1860 در 90 کشور در سراسر جهان عرضه شد.اولین تمبرهای پستی نیازی به نشان دادن کشور صادرکننده نداشتند، بنابراین هیچ نام کشوری روی آنها درج نمی شد. بنابراین بریتانیا تنها کشوری در جهان است که نام خود را در تمبرهای پستی حذف کرده است. تصویر پادشاه نشان دهنده بریتانیا به عنوان کشور مبدا است.پاکت پستی

اختراع

در طول تاریخ مدرن، روش‌های متعددی برای نشان دادن این که هزینه پست روی یک کالای پستی پرداخت شده است، استفاده می‌شود، بنابراین چندین مرد مختلف اعتباری برای اختراع تمبر پستی دریافت کرده‌اند.

ویلیام داکورا

در سال 1680، ویلیام داکورا، یک تاجر انگلیسی در لندن، و شریکش رابرت موری، لندن پنی پست را تأسیس کردند. LPP یک سیستم پستی بود که نامه ها و بسته های کوچک را به مبلغ یک پنی در داخل شهر لندن تحویل می داد. تأیید هزینه پست پرداخت شده با استفاده از مهر دستی برای صریح کردن کالای پستی نشان داده شد. اگرچه این “تمبر” به جای یک تکه کاغذ جداگانه. پاکت پستی

لوورنچ کوشیر

در سال 1835، کارمند دولتی Lovrenc Košir از لیوبلیانا در اتریش-مجارستان (اسلوونی کنونی)، پیشنهاد استفاده از “تمبرهای مالیاتی پستی چسبانده شده مصنوعی” را با استفاده از “gepresste Papieroblate” (“ویفرهای کاغذی فشرده”) پیشنهاد کرد، اما اگرچه بوروکرات های مدنی این پیشنهاد را به تفصیل در نظر گرفت، آن را پذیرفت. “Papieroblate” قرار بود تمبرهایی را به عنوان برگردان های کاغذی به قدری نازک تولید کنند که از استفاده مجدد آنها جلوگیری کند.

رولند هیل

در سال 1836، رابرت والاس، یکی از اعضای پارلمان (بریتانیا)، کتاب‌ها و اسناد متعددی را در مورد خدمات پستی به سر رولند هیل داد، که هیل آن را «نیم صد وزن مواد» توصیف کرد. پس از یک مطالعه دقیق، در 4 ژانویه 1837، هیل جزوه ای با عنوان اصلاحات در اداره پست: اهمیت و عملی بودن آن به وزیر دارایی. توماس اسپرینگ رایس، ارسال کرد که علامت آن “خصوصی و محرمانه” بود، و برای عموم منتشر نشد.صدراعظم هیل را به جلسه ای احضار کرد که در آن او اصلاحات و تغییراتی را برای ارائه در یک مکمل پیشنهاد کرد، که هیل به درستی در 28 ژانویه 1837 تهیه و ارائه کرد.

هیل که در 13 فوریه 1837 برای ارائه مدرک به کمیسیون تحقیقات اداره پست احضار شد. نامه‌ای را که به صدراعظم نوشت که حاوی بیانیه‌ای بود خواند که نشان می‌داد هزینه پست پرداخت شده را می‌توان با استفاده از کمی کاغذ ایجاد کرد. به اندازه‌ای بزرگ که بتواند تمبر را حمل کند و پشت آن را با یک شستشوی چسبناک پوشانده شود…”

این در نهایت به اولین توصیف بدون ابهام از یک تمبر پستی چسبنده مدرن تبدیل بود (اگرچه اصطلاح “تمبر پستی” از اندکی پس از آن.  تجدید نظر هیل در کتابچه، مورخ 22 فوریه 1837. حاوی حدود 28000 کلمه، شامل ضمیمه داده شده به صدراعظم و اظهاراتی که وی به کمیسیون ارائه کرد، منتشر شد و در دسترس عموم قرار گرفت. که در 15 دسامبر 1837، بنجامین هاوز از وزیر خزانه داری پرسید: “آیا قصد دولت این بود که به توصیه کمیسران پست. که در نهمین گزارش آنها در رابطه با کاهش نرخ ها آمادست ، عملی کند. هزینه پست و انتشار تمبرهای سکه ای؟» پاکت جبابدار

جیمز چالمرز

در کتاب 1881 طرح پستی پنی در سال 1837، پاتریک چالمرز اسکاتلندی ادعا کرد که پدرش. جیمز چالمرز، مقاله ای را در اوت 1834 منتشر کرد که در آن یک تمبر پستی را توصیف و حمایت کرد.  اما هیچ مدرکی دال بر وجود این مقاله ارائه نکرد. با این وجود، پاتریک چالمرز تا زمان مرگش در سال 1891 کمپینی کرد تا پدرش به عنوان مخترع تمبر پستی شناخته شود.

اولین مدرک مستقل برای ادعای چالمرز مقاله ای است.  به تاریخ 8 فوریه 1838 و در 17 فوریه 1838 توسط اداره پست دریافت شد، که در آن او تمبرهای پستی چسبنده را. به اداره پست عمومی پیشنهاد کرد. او می گوید:

“بنابراین، از طرح آقای هیل مبنی بر نرخ یکنواخت هزینه پست… من تصور می کنم که ساده ترین و مقرون به صرفه ترین حالت… توسط اسلیپس خواهد بود… به این امید که طرح آقای هیل به زودی اجرا شود. پیشنهاد کنید که ورقه های Stamped Slips تهیه شود… پاکت پستی

سند اصلی چالمرز اکنون در موزه ملی پست بریتانیا است.

از آنجایی که چالمرز از همان فرقه‌های پستی استفاده می‌کرد که هیل در فوریه 1837 پیشنهاد داد. واضح است که او از پیشنهادات هیل آگاهی داشت. اما اینکه آیا او یک نسخه از کتابچه هیل را به دست بیاورد یا صرفاً در مورد آن در یکی یا هر دوی دو گزارش مفصل میخواند. 25 مارس 1837  و 20 دسامبر 1837 انتشار یافت در تایمز ناشناخته است.  این نشان می‌دهد که یا چالمرز قبلاً کتابچه هیل را میخواند.

جیمز چالمرز طومارهایی را “برای نرخ پایین و یکنواخت هزینه پست” ترتیب داد. اولین چنین درخواستی در 4 دسامبر 1837 (از مونتروز) در مجلس عوام ارائه شد. طومارهای دیگری که او سازماندهی کرد در 1 مه 1838 (از دانبار و کوپار)، 14 مه 1838 (از شهرستان فورفار) و 12 ژوئن 1839 ارائه شد. در همین زمان، گروه های دیگری طومارهایی ترتیب دادند و به پارلمان ارائه کردند. همه درخواست‌ها برای نرخ‌های پستی مبتنی بر حجم، مصرف‌گرا و کم‌هزینه، پس از انتشار پیشنهادات هیل صورت گرفت.پاکت پستی